Sana kim öğretti yalnızlığı
Sözlerin kör kulaklardan
Sağır gözlerden uzakta kalıyor
Kokunu duymuyor dudaklar
... Herkes el birliği etmiş
Söz birliği etmiş
Adına dostluk denilen pencerelerden taşlıyorlar yokluğunu
Masallardaki devlere ödevler veriliyor
Sonra bir takım hikayelere sarıyorlar, üşümesin diye
Söylediğin kimsenin umuru değil
Kelimelerde sallanmayı seviyorlar
Seni senden başka birine benzetmek için çabalıyorlar
Üzümün çekirdeğini
Gülün dikenini sevmiyorlar
O nedenle yalnızlık güzelleştiriyor seni
Çünkü, güneş
Çünkü, toprak
Çünkü suları nehirlerin
Olduğu gibi alıyor seni içine
Dikeninle, çekirdeğinle ve çiçeğin böceğinle
Ayrılma yalnızlığından…..
16.11.11
Saat 22.51
Kayıt Tarihi : 17.11.2011 10:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlık çağın hastalığı sözü yaygındı bir zamanlar. Yalnızlığın güzelleştirmesi güzel bir tespit. Benim çok hoşuma gitti. Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)