Bir Yalnızlık Şiiri Şiiri - Mehmet Sait ...

Bir başıma,benim kalmam imkansız
Çekip gitti dostlar,beni zamansız
Geçmiyor bir günüm şimdi sancısız
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Bekledim belkide kapım çalınır
Gelipte halim,ahvalim sorulur
Bir kaç tane lafın beli kırılır
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

İçimdedir yalnızlık sızıntısı
Bir köşede kelebek vızıltısı
Sanki yalnızlığımın uzantısı
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Gittiler artık sormaz oldular
Adımı şimdi anmaz oldular
Şöylece bir bakmaz oldular
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Bayram gelir hep sevinçle beklerim
Yoruldular yola bakan gözlerim
Çekemez oldular yaşlı dizlerim
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Yalnızın kendimle konuşur oldum
Hamam böcekleri ile dost oldum
İki tane de kedicik dost buldum
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Kaybolmuşuz sanki çocuk misali
Alnımızdaki ter boncuk misali
Kalmışız ölüme buçuk misali
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Öyleki artık ağlamaz olmuşuz
Bir gün değil,hergün yas tutmuşuz
Yaramaz diye ıskarta olmuşuz
Kulağım kapıda,gözlerim yolda

Ecel gelseydi bu canı alsaydı
Biri gelip yalnızlığım saysaydı
Hayrına biri mezarım kazsaydı
Kulağım kapıda,gözlerim yolda