Bir Yalnızlık Limanı

Yalnızlığın
Yalnızlığımın koylarına vuruyor
Yorgun bedenlerimizde
Sahipsiz bir çocuk ağlıyor!
Sen koca bir limansın
Uzaktan geçen gemilerin tiz sesi
Ve rıhtımında çocukluğunun gölgesi!
Yalnızlığın adı çıkmış sevgili
Belki de bu ay-ın bize bir medceziri!
Usulca kapat gözlerini!
Ben küçük beyaz bir tekneyim
Koyver bana çocukluğunu
Gel beraber raks edelim!
Odanda mumların şehvetli alevi
Kadehlerdeki yalnızlığın rengi
Ve karanlıkta söylenmemiş sözlerin
Ürkek ve kederli alevi!
Yalnızlığın adı çıkmış sevgili!
Sıkı tut
Tut ellerimi!