Dedi ki: “Sonsuza dek kalamazsın,
Bu şehir seni, sen de onu sevemezsin.”
Gittim, sokaklar bana yabancı,
Adımlarım, kırık dökük duvarlarda çınladı.
Bir zamanlar sevda dediğim her şey,
Bir hüzün oldu, bir gölgenin peşinden sürüklendim.
Adım, rüzgârda kaybolmuş bir isyan gibi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta