Bir yalnızlık hikayesi

yapraksız dallara benziyorum
yalnızım
deniz kıpır kıpır
yağış şidddetli
sokaklar bana kaldı
o masal söz
bırakıp gitti beni
'..seviyorum..seviyorum seni... '
soğuklara direnen ağaçlar da
son yapraklarını döktü
sırlarla çevrili
surların dibine koşuyorum
deniz sesli bir gece başlıyor
her zaman buradaymışım gibi
hissettim
burada hayatımı buldum sanki
bir dua
yalnızlığımı paylaşmaya geldi
içimde yakıcı bir ağrı
gözlerimde yıkım
yağmur giderek azıyor
aramızda cam duvarlar var
çok güçsüzüm
sur diplerinden
caddelere çıktım
sahile indim
iskelede bekledim
mavi mavi bakacak
yeşil yeşil gülecek mi?
gözlerim
yeniden tutunacak mıyım
hayata
yeniden sevecek miyim..

Mustafa kaya
21.11.2007 / İstanbul
www.mustafakaya.net