ben düşsem de bu yolda istanbul beni tutar
yalnız adamın halinden yine yalnız olan anlar
vuruldugumda kımse bozmadı hic keyfini
bırtek istanbuluın yanmıs ta icleri
ona da vermemısler bır bardak soğuk suyu
ne sevdıgı camlıca
nede mavi marmara...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta