Bir Yalanmış Say Şiiri - Banu Doğan

Bir yalanmış say…
Ne kadar inanmak istesem de, gerçekle yüzleşmek zorundayım.
Seninle kurduğumuz hayaller, yaşadığımız anılar, hepsi birer kumdan kale gibi darmadağınık oldu. Gözlerimdeki umut ışığı, kalbimdeki coşku, hepsi birer masaldan fırlamış gibi yok olup gitti. Seninle geçirdiğim her an, şimdi gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyor.
Her hatıra, her söz, her dokunuş, artık birer yalanın soğuk gölgesi altında.
İnanmak istemedim, ama gerçeği görmek zorundayım.
Kalbimde açılan derin yara, adeta bir uçurum gibi.
Seninle geçirdiğimiz o masum günler, şimdi birer hayalet gibi ruhumu terk etti.
Hayal kırıklığına uğramak, bir yalanın kollarında kalmak, ne kadar acı verici bir duygu.
Her şeyin gerçek olduğunu sanmıştım.
Oysa senin aşkın, bir yalandan ibaretmiş.
Ne zaman gerçek aşkı aramak istesem, karşıma bir yalan çıkıyor.
Hayatımın her alanında, her adımda, seninle ilgili anılarla dolu.
Ama artık onlar, sadece boş bir duvara yansıyan gölgeler gibi.
Seninle kurduğumuz hayaller, şimdi yerini kırık dökük bir kaleye bıraktı.
Geleceğimizi birlikte planlamıştık, ama şimdi o planlar, birer kumdan kale gibi dağıldı.
Senin aşkın, bir yalanmış.
Peki, gerçek aşk nerede?
Ben nerede yanlış yaptım?
Soruların cevabını bulmak, bu acı dolu günlerin en karanlık köşelerine gizlenmiş gibi.
Hayat devam ediyor, ama içimdeki boşluk, hiçbir zaman dolmayacak gibi.
Senin aşkın, bir yalanmış.
Şimdi ne yapmalıyım, nasıl devam etmeliyim?
Bu soruların cevabını bulmak, beni bir labirentin içine hapsetmiş gibi.
Geleceğe dair umutlarımı kaybetmek, bu kadar kolay olmamalıydı.
Bir yalanmış say…
Oysa ben inanmıştım, güvenmiştim, sevmiştim. Seninle geçirdiğim her an, her saniye, birer kum taneleri gibi parçalandı.
Artık gerçeği kabul etmeliyim, senin aşkın, bir yalanmış.
Ve ben, bu yalanın ardından tek başıma kalmışım, kırılmışım, paramparça olmuşum.