Bir güneş vurdu yüzüme, birde sen,
Bakamadığım ay parçası yüzünü görünce ben..
Bir hasretim kaldı sende, bir de ben,
O tutsağı olduğum gözlerinden..
Bir hüzün kaldı geriye, bir de ben,
Gün geçtikçe kaybolduğum bir elem..
Bir gam düştü notalara, bir de söz,
Bu aşkın şiirine ilham olan dizelerden..
Bir mutluluk vardı geride, bir de sen,
Unutulmaya yüz tutmuş mazimden..
Bir katre düştü satırlara, bir de fer,
Kirlenmiş bir aşkı gören gözlerimden..
Bir kor düştü içime, bir de sen,
Yandıkça küllenen, küllense bile yakan..
Bir çığlık koptu yüreğimden bir de sen,
Öyle sağır olduğum bir aşk-i heceden..
Bir yalan düştü yatsıya, bir de rüzgar,
Mum'a rüzgar değince dünyamı zifir eden..
Bir cemre düştü toprağa, bir de ben,
O bitkilere can verdi, aşkına can veren ben...
Şubat 2019
Selim ÖztürkKayıt Tarihi : 27.1.2023 20:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalancının mumu yatsıya kadar yanar...
![Selim Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/27/bir-yalan-dustu-yatsiya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!