Bir Yakarı (James Joyce) Şiiri - İsmail ...

Gene!
Gel ve ver bana bütün gücünü!
Uzaktaki üzgün bir ses soluklanır çatlamış beyinde
Acımasız durgunlukla, boyun eğişin derdiyle,
Yatışır korkusu ilk ruhta olduğu gibi.
Yeter, suskun yürek! Yazgım benim!

Kör et beni kara yakınlığınla, ah merhamet et,
Muradımın sevgili düşmanı!
Cesaretim yok bu soğuk dokunuşa karşı durmaya.
Çek al sessizliği benden
Ve durgun hayatımı! Daha da eğ önümde korkutulmuş başını,
Yıkılışımdan onur duy, hatırla ve acı
Benim sonuma ve geçmişime!

Yeniden!
Birlikte, kıvrılmışlar toprakta geceyle. Duyuyorum
Uzaktaki üzgün sesinin çatlamış beynimde soluklandığını.
Gel! Ne olursun. Eğil önümde! Buradayım işte.
Sen tek sevincim, tek acım, boyun eğdirenimsin, gel gitme.
Al beni, kurtar beni, avut beni, ah acı bana!

(Paris, 1924 İlkyaz) .

James Joyce
Türkçe’ye çeviren: İsmail Haydar Aksoy
“Pomes Penyeach”den (1927)