Bir yağmurdu Şiiri - Saffet Çakır

Bir mutluluk çizdim gök yüzüne
gök kuşağı diye
bir senin ömründen kalan
ne de bende yalan
bir yağmurdu aklımı alan.
bir ebem kuşağı çizdim gökyüzüne...

Umutlarımı serptim semaya doğru
yürüdüğüm çöl ortasıydı
Bıraktım yakasını kehkeşanların
yağmura tuttuğum sefer tasıydı
Ufuklardaki bu uğultu
güneşe hasret sümbüllerin yasıydı
vakti vusta, bir gün ortasıydı
taze papatyaların eksik yaprakları gibi
koptu kelimeler şimdi yerinden
güneşin bir tebessümü dudağında
ay doğdu yine sidre tepelerinden.

Yüreğimin asil bahçelerinde
ne güller büyüttüm senin için
en asi mevsimlere direndim
güllerin solmasın diye
Bu ıssız yaban ellerde
Yüreğin yüreğimin sılası'ydı
dudağımdan dökülen
çağıldayan ırmakların duasıydı
ki sevdiğim güllerin hasıydı
bir yağmurdu ruhuma serpilen
bir ben vardım bu çöllerde
birde uzaklardan beni bilen...