Damlalar süzülünce bulutun yanağından
Tıpırtılar yükselir çinkonun dudağından
Sonra da görüntüler bulanır pencerede
Göğü bir hüzün kaplar, neşe çöker yere de
Bir akşam karanlığı süzülür de camlardan
Bir tek karaltı kalır yoldaki adamlardan
Karaltılar hızlanır sıklaştıkça tıpırtı
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
