Bir Yağmur Damlasının Yolculuğu

Benim adım yağmur damlası
Önceleri buhardan ibarettim
Yükselerek, yoğunlukla
Bulutlara eriştim

Süzüldüm atmosferde
Bulutların üzerinde gezinerek
Kol kola sevgili oldum onlarla
Hava trafiğinde dizilerek

Çok güzeldi bu hayat
Bulutların üstünde yaşamak
Buhardan suya dönüp
Hayatı suya taşımak

Yağmur mevsimi gelince
Öfkelendi bulutlar
Karartı gözyüzünü
Yere doğdu umutlar

Bu önemli işaretti
Veda zamanı gelmişti artık
Toplandık diğer damlalarla
Yağmak için, bulutlardan aktık

Kütlem saydam ve serin
Yer kabuğu uzak ve derin
İniyoruz aşağı, sayısız damlalar
Mutlu olma sırası, tabiatın ve yerin

Az sonra vuracağım bir objeye
Belki bir canlıya yada cisme
Yok olacak serin, saydam vücudum
Belki de karışacağım bir birikintiye

Hayat vereceğim bitkiye, toprağa,
Tekrar buhar olma pahasına, öleceğim
Yazılsın bu hikayem, duvara, yaprağa
Su damlası uğraşında, yine buluta döneceğim