Bir Yağış Damcısı Şiiri - Bahram Asedi

Ben bir damcı yağışam
Gökden yere yağmışam
Bir zaman bulud idim
Ildırımda od idim
Ayrıldım o buluddan
Aralı gezdim oddan
Gökden yere elendim
Her yere sepelendim
Gökden yere yağanda
Gök yerlere yağanda
Menzereler görmüşem
Dağ - dereler görmüşem
Görmüşem susuzları
Sızlayır zarı - zarı
Görmüşem susuz gülü
Melul - melul bülbülü
Çölleri çat - çat gördüm
Susuz bir büsat gördüm
Ağız açır balıklar
Susuzdu buğdalıklar
Ay uşaklar, kalmışam
Derin fikre dalmışam
Bir alem bene bakır
Gedim hayana ahır?
Gedim dirildim gülü?
Sevindirim bülbülü?
Gülden gülab olum ben?
Gülabdana dolum ben?
Yoksa gedim ağaca?
Ağaclar olsun yüce
Gözleyir çöller beni
Kurumuş göller beni
Buğda olum yoksa ben?
Sesim gelsin ekmekden?
Yesinler aclar beni
Yoksul mühtaclar beni
Kalmışam ay uşaklar
Dolmuşam ay uşaklar
Ben hayana gedim bes?
Hansı sese verim ses?
Siz bene yol gösterin
Düşünün derin - derin
kimin çok niyazı var?
Bene deyin uşaklar!