Gül donunda boy vermişti bir zaman,
Topuklarımda çürüyen diken kökleri.
Sen, hangi bahçenin yabanısın böyle?
Tenin zehirli, yurdun bataklık…
Sen ey güneş gülü, Venüs kapanı!
Kış sevdalısı, ayaz aşığı…
Bilirim senin ruhun yok, bilincin ölü.
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta