Bir Virüs Var Şiiri - Mustafa Sarıkaya 2

Bir virüs var; “bir şey olmaz virüsü”
Yapışır insanın yüreğine
Bir sülük gibi,
Kaplar benliğinin heryerini
Sorumluluk denen iyi kanı emer bitirir.
Sorumsuzluk, Moğol ordusu gibi kuşatır tüm duygunu,
O sülükle yola çıkan, yolunu yitirir.

Bir şey olmaz diye ne canlara kıyıldı,
Bu sorumsuz cahillikten,
Ne kalpler kırıldı,
Ağızlarında sakız gibi gevelediler,
Bu söz yüzden
Ne ayaklar koptu, ne eller,
Ne sabiler boğuldu, çarpıldı,
Açıktaki logardan, kablo ucundan gelen elektrikten.

Ona bulaşan önce zarar verir herkese,
Sonunda zarar gelir kendisine.
Onun en etkili ilacı,
Menfaat duygusunu en derinden hissettirmek
Yada hakkı iyi tanıtmak gerek.
Yoksa, “bir şey olmaz” virüsü
Bulaşıverir herkese.

“bir şey olmaz” bir virüs,
Bilemedim, bin virüs.
Belki binbir virüs.
Bende yok deme,
Bu hastalık, bu virüs.
Bulaşanı değil,
Beni hasta eder.