Hayatın ince basamaklarından,kırılmış güllere ağıttır her hece
Vuslattır yanlız akşamlar...
Melayandir yol!
Yolculara anlatır sonsuzluğu
Sonu gelmiş yorgunluktur ölüm.
Yaşanmamışlıkları bırakır ardına
Tek nokta...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?