Şimdi bir virgül bırakmak zorundayım yaşama
Nefes nefese kalmışken, son bir kez derin bir deryaya dalıyorum.
Gözlerindeki ufka bakıp fısıldıyorum hala dönen dünyaya.
Sonra, yağmur damlaları gibi kavuşuyorum toprağa.
Başlamak zorundayım, henüz yola çıkmadan yaşamaya
Yorgunuz belki, bir virgül bırakıp duruyorum.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta