Bir Vefalı Sen Kaldın Şiiri - Ferhat Eren

Bir vefalı sen kaldın,
Başı meçhul, sonu meçhul dünyada,
Ellerimi hiç bırakmadan,
Selamını hiç aksatmadın.

Arada bir mutlu olduğumu zannettiğimde,
Ben seni unuttum.
Ama sen beni hiç terk etmedin,
Hiç unutmadın.
Uzaktan izledin hep beni.
Sustun, sessizce bekledin.
Sana sitem ettim kimi zaman,
Azarladım,
Bağırdım,
Çağırdım,
Belki de kalbini kıracak sözler ettim.
Ama sen hiç küsmedin.
Beni hep anladın…

Hayatın anlamsızlaştığı anlarda bile hep yanımdaydın.
Ağladığımda saçlarımı okşadın.
Kimsesizlikten donduğum gecelerde,
Bana sen sarıldın.
Üzerimi sen örttün.
Gülerken uzaklarda idin,
Ağlarken köşelerden gizlice,
yine yanımda sen vardın.
Hiç istemedin benden.
Vermediğimde küsmedin.
Sen tek vefalı dostumsun yalnızlığım.
Sen beni hiç terk etmedin…