Bir Vefa Rapsodisi Şiiri - Nihat Malkoç

Bir dost tebessüm eyler kuytusuna akşamın
Boğazında hıçkırık düğümlendiği zaman
Bir ceylan ürkekliği siner avuçlarına
İntizarın örsünde âb-ı hayattır derman
Bir dost tebessüm eyler kuytusuna akşamın
Bir ceylan ürkekliği siner avuçlarına

Umutları mayalar uzak dal uçlarına
Dost muhabbet gemisi, gönüller bir ummandır
Aşk öyle güneştir ki gül açar gül yüzünde
Uhuvvet Yaradan’dan İlâhî bir fermandır
Umutları mayalar uzak dal uçlarına
Aşk öyle güneştir ki gül açar gül yüzünde

Gözyaşlarına düşer gölgesi yitik hüznün
Tenhaların yankısı titretir dağı taşı
Dost, gönül yamacından kopan bir çağlayandır
Sırrını ifşa eder gönüllerin sırdaşı
Gözyaşlarına düşer gölgesi yitik hüznün
Dost, gönül yamacından kopan bir çağlayandır

Vefa ay ışığıdır karanlık geceler(d) e
Bir ışık arıyorsan dostuna eyle nazar
Gün artığı hüzünler gümüşten kadehlerde
Vefa azığın olsun, gayrıyı eyle pazar
Vefa ay ışığıdır karanlık geceler(d) e
Gün artığı hüzünler gümüşten kadehlerde

Muhannetin suyunu içme şifa olsa da…
Birliğin çeşmesinden içenler kanar elbet
Yalancı aynalarda tersyüz olur hakikat
Ayrılanlar hicranın közünde yanar elbet
Muhannetin suyunu içme şifa olsa da…
Yalancı aynalarda tersyüz olur hakikat

Gerçek dost, arzdan arşa hükmedendir ne varsa
O ki “kün” dediğinde olmazları oldurur
Kardeşlik tohumları eker yüreğimize
Nevbaharda açanı, sonbaharda soldurur
Gerçek dost, arzdan arşa hükmedendir ne varsa
Kardeşlik tohumları eker yüreğimize

Münzevi aynalarda dost cemalini gördüm
Bu, gönlümü doyurur; gayrısını istemem
Eşref-i mahlûkattır, insan özün özüdür
Yeter ki hak söylesin, konuşana ‘sus’ demem
Münzevi aynalarda dost cemalini gördüm
Eşref-i mahlûkattır, insan özün özüdür
Bağrına basar bizi Anadolu toprağı
Gönlü tarumar eder kurşun misali âh’lar
Tabloya kıymet katar renklerin kardeşliği
Sol yanımda saklıdır apaydınlık sabahlar
Bağrına basar bizi Anadolu toprağı
Tabloya kıymet katar renklerin kardeşliği

Bir lokma ekmeğini bölüşendir gerçek dost
Dar vakitlerde koşup kol kanat gerendir o…
Kardeşlik sermayedir gönül pazarlarında
Zifirî karanlıkta müşkülü görendir o…
Bir lokma ekmeğini bölüşendir gerçek dost
Kardeşlik sermayedir gönül pazarlarında

Vahdetin havuzun(d) a karışan can suyuyuz
Hep beraber gülelim, ağlayalım birlikte
Kederde ve kıvançta iziyiz aynı izin
Huzur, sükûnet, barış; ancak gelir dirlikte
Vahdetin havuzun(d) a karışan can suyuyuz
Kederde ve kıvançta iziyiz aynı izin

Unutmak ihanettir, aynasıdır inkârın
Vefa yitiğimizdir, vefa başlarda taçtır
İnsan yüce davayı omzunda taşıyandır
Bütün abûs çehreler tebessüme muhtaçtır
Unutmak ihanettir, aynasıdır inkârın
İnsan yüce davayı omzunda taşıyandır

Hayatın menzilinde bir med cezir yaşanır
Tesbih tanelerini bir ipe dizmek gerek
Her nefes bir ummandır, takvim yapraklarında
Nefret kördüğüm olmuş, usulca çözmek gerek
Hayatın menzilinde bir med cezir yaşanır
Her nefes bir ummandır, takvim yapraklarında

Uhuvvet bahçesinde gonca güller yetişir
Gül yetiştiren adam, buram buram gül kokar
Müşterisi çok olur hüzünlerin, yasların…
Kıyamet sabahında sular yokuşa akar
Uhuvvet bahçesinde gonca güller yetişir
Müşterisi çok olur hüzünlerin, yasların…

Uslandıramadım ben, divane gönül seni
Dostluğun hanesinde muhabbet bir eşiktir
Çelik irade kırar mihnetin zincirini…
Anadolu nicedir kardeşliğe beşiktir
Uslandıramadım ben divane gönül seni
Çelik irade kırar mihnetin zincirini…