Bir Vefa Şiiri - Dogan Tufan

Bir vefa
İyilik boş degil,insanlıkdır,
Bizim kültürümüzdendir.
Iyiliği(emre etmek),yaymak
Kötülüğü( men)yasaklamak,
"İyilik yap denize at,
Kul bilmessede
Allah bilir"öğütleri aldık.
Elhamdullülallah ürünümü gördüm.
Yıllar önce,oğlumun coçukluk arkadaşı,
Bize gelir,soframızda otururdu,
Zaman,zaman okula refakat ederdim.
Cantaları ağırdı,alır taşırdım,
Oynadıkları futbol kulübüne,
arabamlar götürüdüm.
Bunlar kücücük cocuklardı,
Babalarının işi icabı evlerini taşıdılar.
Cocuklar büyüdüler,tanınmaz hale geldiler,
Şehrimizin devlet dairesine işim için gittim,
Iki genc masa başında,calışıyorlar
Ettiler beni buyur,
Beni dinleyen genc,gülümseyerek yanıma geldi,hatırımı sordu.
Tanımışdı,beni,
beni yanındaki masaya davet etti.
Yanındaki arkadaşına anlattı,
Allahım ben unutmuşum,ne büyük işler yapmişım.
Evimizde yediği yemeklerin isimlerini dahi unutmamış,
Telefonunu yazdı,
Oğlum Yasin'i sordu,
Beni çok mutlu eyledi.
Bu günlerde çok ihtiyacımız var,
Dostluğa,insanlıga,sevgiye,saygıya
Iyi eğitim almış
Alman komşumuzun oğlu,gözlerimi yaşarttı, işlerimi bir cırpıda halleddi,beni dış kapıya kadar uğurladı.

Doğan Tufan