Bir Veda Sahnesi Şiiri - Meltem Albayrak

(Ayrılık öncesi…)

Çağırmıştın o gün beni yanına,
Bilmiyordum nedenini asla! ...
Hani o aramızda taktığımız yüzük var ya,
Parmağındaydı nasıl olduysa…

Sahile doğru yürüdük seninle,
Ben suskun sen durgun uzun uzun bakıştık…
İçimden geçti sordum öylesine,
“Bir yere mi gideceksin? ” diye.

Gökyüzünde uçan kuşları gösterdin bana,
“Yoksa onlar mı söyledi? ” diye.
Göçüp gidiyorlardı bir yere,
Gözlerim doldu birdenbire…

(Veda günü geldi işte…)

Sarıldık birbirimize,
Nazar mı değdi sevgimize?
Alnımıza yazılmış ise,
Kaderde vardır ayrılık…

Bir çocuk ağlıyor yanı başımızda,
Utanmasam ben de bağıracağım…
Dağlara, taşlara, gökte uçan kuşlara,
Seni sevdiğimi haykıracağım…

Gidiyorsun elim kolum bağlı yüreğim yaslı,
Ellerimde verdiğin çiçekler gözlerim yaşlı.
Neden kopardın onları dursalardı yerlerinde,
Onların da hayatını soldurdun ellerinle…