Ben çok fazla kaldım bu hayatta,
Düşler sakladım kendi düşüşlerimde,
İnanmadım aşklara ve inanmaya inanmaya aşık oldum sahibinden kiralık bir adama.
Bütün nefesimle şişirdiğim umutları söndürdüm tek tek,
Üzülmedim nefesimin boşa gitmesine.
Dileklerinden kestim ruhumu,
Akıttım kanımı ve ağır kanamalı hayatlar bahşettim kimsesizliğime.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta