Bir veda hikayesi Şiiri - Yaşar Akbaş

Baharda ayrılıklar olmaz, sözlerine inat.
“Bir veda sahnesi” beraberliğimiz kaldı.
Kim bilir, belki de bir daha hiç karşılaşmayacağız?
Yollar belirleyecek kader çizgimizi,
Yıkacağız gönüllerde örülen sevgi köprüsünü.

Herkese uzanan elerin,
Herkese söylenecek sözlerin,
Bana da söylenecek sonunda,
Bel ki farklılığım.
Yanaklarına dökülen
Bir kaç damla gözyaşın olacak.
Ne olur ağlama!
Ağlarsan ayrılamam,
Gözlerinden akan yaşı
Ömrümce unutamam.

Ve ellerini vereceksin bana.
Ellerim, ellerini hissetmeyecek ki!
Gözlerim, gözlerini görmeyecek ki!
Bir dram,
Bir hüzün sahnelenecek yüzümde
Perde, perde
Bense
Yüreğine bir cemre düşürememenin acz’i içinde
“Buz tutmuş adam” rolünü oynayacağım
“Biten aşk” adlı en son piyesimde.

Ellerini...
Ellerini bana verme güzelim,
Yoksa rolümü güzel oynayamam.
Uyanırsam o daldığım rüyadan,
Bir daha seni asla bırakmam.

Neden aşıklar ayrılırken konuşmazlar?
Sözler anlamsızlaşır, sihrini yitirir sanki.
Bir kement olup düğümlenir boğazlarda,
'Hicran' hıçkırığı olup kalır hafızalarda