Bir Veda Hikayesi

Ellerin buz gibiydi...
Gülüşlerin kaybolmuş,
Gözlerin bakmıyordu eskisi gibi.
Hatırlıyormusun??..
Bu aşk mezarda biter diye
Yeminler etmiştik..
Bizi hiç kimse ayıramaz diye
Söz vermiştik birbirimize..
Öyle değiştinki son günlerde,
Tanıyamaz oldum seni..
Sevdiğim içinmi bilemem..
O zamanlar çözemedim ama,
Şimdi anlıyorum sevgili
Aşkımız bitmiş meğer..
Gönlündeki ateş sönmüş,
Ayrılık çanları
Çalmaya başlamış yüreğinde...

Bir veda hikayesinin:
Bir varmış bir yokmuş diye
Başlayan, ilk satırları gibiydi
Son günlerimiz...
Her güzel hikayenin bittiği gibi:
Aşkımızın öyküsüde bitti...
Şimdi sen nerdesin,
Ne haldesin ne duygulardasın
Bilmiyorum ama,
Ben hâla bıraktığın gibiyim..
Eskisi gibi sevmesemde
Unutamadığımı inkâr edemem..
En çokta: kafamı yastığa
Koyduğum zaman
Düşünüyorum seni...
Biliyorum, sendeki aşk bitti...
Sende bunu böyle bil,
Bendeki sevda heves değildi...

Merhametmi desem,
Yoksa sadakatmi...
Kelimeler anlamsız dilimde..
Neden bilmiyorum ama:
Senden başka hiç kimseyi
Kabullenmiyor yüreğim...
Tanıştığımız ilk gün
Dün gibi aklımda...
Aralık ayının beşinci günüydü..
Güzel gözlerin:
Bıcak gibi saplanmıştı kalbime.
Her gece olmasada:
Ara sıra düşlerime geliyorsun..
Kan ter içinde uyanıyorum..
Gecemi ziyan, uykumu zehir
Ediyorsun gözlerime...
Söylemezsem ölürüm...
Sana bir sır vereyimmi
Seni seviyorum demeyi özledim.

Kader deyip geçiyorum...
Üzülmüyorum aslında bittiğine..
Boşver be sevgili
Sen beni hiç düşünme..
Hem, kalemim çoktan
Kırılmış yüreğinde...
Gidişinin ardından dağılsamda
Düşe kalka geldim bu günlere...
Öyle yada böyle
Sensizde yaşarım ben..
Bakarım başımın çaresine..
Sitem değil satırlarım..
Bazen sevmiyorum
Bazende özlüyorum diye,
Yazıyorum işte...
Umurunda değilim biliyorum..
Hani olur ya:
Gözlerin görmek isterse bir gün
Sen yinede, görmek için gelme..
Bitti artık sevgili..
Bir veda hikayesiyiz biz...
Bir varmış,
Bir yokmuş olduk şimdi....

Şiir : Serdar ince