Bir Veda Hikayesi Şiiri - Taner Okumuş 2

Veda konuşması,
Ah o namlu ile hedef arasındaki keskin, virajsız yol
İçinde fazladan bir virgülü olmayan kan yazıları
Kırma endişeli kısa öz sunum.
Herkese karşı savaşın birbirine karşı yeniliş sahnesi.

İki mermi deliğiydik, geri kalan eşyaların kanlı fanilasında
Ağacından çarpa çarpa düşen iki meyve.
Yeniden başlayabilmek için birbirine giden,
Ve ezilen yerlerini bir birine yaslayarak tedavi eden.
Gözlerdeki telaşlı bakışları görme arzusundanmıydı,
Daha ilk eylemimde beni vurma inceliğin.

Neden savrulduk, niye sustuk, niçin dağıldık.
Nasıl elbise merakıydı yalnız bir askıya asılarak gardoraba kalkma sevdası.

Piç bir keman iniliyor burnumun dibinde
Ben çaresizce anlamsız sorularımla dokunuyorum ellerine,
Tanımadığım birine uzattığım yardım eli tedirginliğimle.

Her vedanın bir açık oturumu olmalımıydı emin değildim.
Her gideni bir açık oturumun ortasında vurmalımıydı bilmiyordum.
Keder yalnızlığın bayramlık elbisesimiydi yalnızlık kederin avuç içimiydi?
Emin değilim ama sanırım özlemek kusursuz bir tükeniş biçimiydi.

Taner OKUMUŞ