Bir veda düşün en güzelinden

şimdi bir veda düşün en güzelinden
sonra ellerine koy
mahşere değin çınlasın dursun yüreğinde
merak etme
mahşerin ilk gününde
kurtaracağım seni bu sevgimden
özğür kalmak diyordun ya
tamam sevdiğim
tamam leylim
seni mahşerin ilk hesabında
inanmadığın sevgimden azledeceğim
süslüsü olmaz ayrılığın
içim bildiğin yas ve us odası
bana biraz senden ver.
canımın ağrısına basayım
bana bir az senden ver!
nefes almalıyım
çok sonra fark ettim
insan adına kavuştuğuyla buluşmak istermiş.
kavuşmak kelimesi kavramaktan gelirmiş
insan kavradığı şeyi bulmak dokunmak istermiş.
anladım şimdi
sen bizi ne güzel kavradın.
söylesene bizi neden çok sevdin ki!
bu bir çığlıktır duyma lütfen
ne kadar gelmediysen o kadar kırdım içimde ki sana ait putlarımı
önce kaşını
sonra gözünü
sonra sesinin putlarını kırdım
içim darma duman ama düz.
görüyorum neden bizi bu kadar sevdiğini.
bir varlığın kaldı onuda kırdırma..
varlığın taş değil çünkü
şahit tutuyorum onun varlığına.
özlüyor mu yum seni?
işte kendime sorduğum en çetrefilli soru
özlüyor mu sun kalem onu?
sana bir müjdem var leylim bu kutlu bir muştu
hatta kurban bile düşer az düşünürsen
bak az çok kurtuluyorsun sana olan sevgimden
senin öyle alengirli gidişini gözümün önüne kazıdıktan sonraki her gün
özlemin de putunu kırdım!
canım yandı
canım öyle böyle değil hala yanıyor
gözüm ağlayamıyor artık
gözüm ağrılı yağıyor sana hasretler den
kendi içime senin mezarını hazırladım
yine beni gömdün seni içimde yaşanır kıldım.
- neden bu kadar kalpsizsin?
- benim kalbim yok
-nerede kalbin?
-kalbim sende leylim.
ondan bu hallerim
ama dediğim gibi merak etme canım içim dışım kendim..
çok istediğin şeyi yapıyorum seni kavramayı bırakıyorum
ruhumun katline eman verip
ellerimi bir başka ele değdirmeden
infilak ediyorum..
şimdi bir veda düşün en güzelinden
mahşerde ellerine vermek için ayarlanmış olarak
şimdi bir veda düşün en güzelinden