Bir veda busesi verdi giderken
Geçmiş günlerin hatırına dedi
Titredi elleri, gözleri nemli
Sessizce süzüldü son bakışları
Gönlümde yankılanan eski ezgiler
Hatıralar düştü tek tek, peşpeşe
Giden mi hüzünlü, kalan mı, bilmem
Bir aşk soldu yine kimsesizce
Rüzgar savurdu adını göklere
Hasret bıraktı izini kalbime
Bir veda busesi kaldı elimde
Dalıp gidiyorum hayaline
Geceler fısıldar adını usulca
Ay ışığı vurur boş pencereme
Dudaklarımda kalan o son nefes
Yanıyor hâlâ içimde, gizlice
Kayıt Tarihi : 17.3.2025 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, vedanın hüzünlü yankısını ve ayrılığın bıraktığı derin izleri anlatıyor. Geçmişe duyulan özlem, hasret ve kalpte kalan son anılar şiirin ana temasını oluşturuyor. Rüzgarın ismi savurması, gecelerin adını fısıldaması gibi imgeler, kaybolan bir aşkın sessiz yankılarını hissettiriyor. Şiirin sonunda ise bu ayrılığın hala içten içe yanan bir iz bıraktığı vurgulanıyor. Genel olarak, duygusal derinliği yüksek, melankolik bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!