Bir vatan,
Kaf dağının ardından,
Aşılmaz dumanından.
Bir vatan,
Hüzünlü bir pshine kokusundan,
Ki her tuşuna sıkışmış kanlı toprağından.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
aziz kardeşim,
savaş savaş nereye kadar...
analar ağlıyor...çocuklar gidiyor...
ve herkez seyrediyor...
suçlu ikimizde değiliz ama
nereye kadar...
yüreklice...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta