Bir vatan,
Kaf dağının ardından,
Aşılmaz dumanından.
Bir vatan,
Hüzünlü bir pshine kokusundan,
Ki her tuşuna sıkışmış kanlı toprağından.
Bir vatan,
Evlatlarını arayan,
Atalarını unutamayan.
Bir vatan,
Karadeniz’in karanlığında boğulan,
Yine de teslim olmayan.
Bir vatan,
Tarihi yansıtır dansından,
Kartallar eksik olmaz ufkundan.
Bir vatan,
Kessen de can damarından,
Vazgeçmez savaşından.
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 22:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

savaş savaş nereye kadar...
analar ağlıyor...çocuklar gidiyor...
ve herkez seyrediyor...
suçlu ikimizde değiliz ama
nereye kadar...
yüreklice...
TÜM YORUMLAR (1)