Ne çok zamanlar eskidi
Sesinin tenime değmeyeli
Gözlerimin gözlerini keşfetmediği
Ne çok zamanlar eskidi
Yokluğunu taşıya taşıya avuçlarımda
Yokluğunu mahkum ettim bu kente
Bu kentte en çok yokluğun beladır başıma
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta