Bir Varmışım, Bir Yokmuşum

Bir bakmışsın varmışım,
Bir bakmışsın yokmuşum
Öyle roman hikaye falan da değil,
Kısacık bir masalmışım....
Bir kaç cümlede biti vermişim,
öyle sıradan öyle basit.
Aldatılmışım, kandırılmışım, avutulmuşum,
Ne cinler cirit oynamış nede pireler berberimiş.
Öyle dere tepepede uz gidememişim.
dedim ya;
sadece
bir varmışım bir yokmuşum.

Kandırmışlar beni,
Meğer yalanmışım.
Bir kelebek ömrü kadar kısacıkmışım,
Bir sevda uğruna gövdesi delik deşik edilmiş
Zulasında hasretler barındıran dağmışım.
Öyle bir masalmışım ki;
Hiç bir çocuğa anlatılmamışım hülyalarını süslemeye,
Yalnızca kendime anlatılmışım, kendimi kandırmaya.
Mesala anlatılmış dostlarımın çokluğu
Çok hak ediyormuşum her şey den çok mutluluğu,
Baharlar gelecekmiş zemheri sonrası
Buzulları eriyecek ısınacakmış yüreğimin tenhaları.

Gözleri bağlı bir körebe gibi uçurum ağzına getirmişler
Kesilince o masalsı sözler;
Sessizliğe açınca bandajını gözlerimin
O vakit gördüm yalnızlığını ömrümün,
Zelzelesine düştüm aldanışlığımın
Meğer uçurumun dibindeğmişim
Yapayalnız çaresiz kimsesizmişim,

Bir bakmışsın varmışım,
Bir bakmışsın yokmuşum
Öyle roman hikaye falan da değil,
Kısacık bir masalmışım....
Bir kaç cümlede bitivermişim,
Öyle sıradan öyle basit.