Bir Varmışım Bir Yokmuşum...

Soğuk bir kış günü yandım saman alevlerinde….
Anladım,
Anladım ki,
Her şey gün gibi solduğu zaman
Yalanların bağrına atıldığını anlıyor insan
Anladım ve geçtim yaralı bir ceylanın kalbinden…

100 Katlı bir binanın tepesinden yüzü koyun çakılırcasına yere,
Varlığımın her zerresi kırılmış da batarcasına kendime…
Suni teneffüsler alıyorum bir uçumun yokluğa sınır çizgisinde…
Umudun bu son baharında…
Kimsesizliğin ahında..
Hüsranın semahında…
Kendi cenaze namazımı kılıyorum
Koymuşken başımı teneşir taşına
Bir ah diyecek mecalim yok artık
Alın beni ne olur
Verin diyar-ı ahire….
Ne alkışla beni artık ne de göz yaşı dök ardım sıra…
Tek perdelik oyundu bu ey dost!
Kapandı perde…
Anımsa…
Anımsa ki gecenin elini eteğini çektiği her günün sabahında
Günü aydınlığa, gülücükleri şaha kaldıran tümcelere binerdik
Hak tealanın kusursuz alem-i dergahında….
Ben sana günüme hoş geldin ışığım derdim,
Sen huzurgah kahkalarla başlatırdın tarifsiz şöleni…
Saklambaç oynardık zamandan ve mekandan müstesna huzurun avuçlarında…
Öyle tatlı gülümserdin ki öyle neşeli…
Kim iklimini solusa inerdi yüreğine cemre,
bahara dururdu tomur tomur gülleri

Pencereler önünde çürürken son fesleğenler,
Senle dolu anlar film misali gözlerimin önünde
hala ağlıyorum….
Anladım ki yanılmak daha can yakarmış yanmaktan
Yanıldım…
Söndü ışığım…
Hani o hep söylediğim günümü aydınlatan,
Gül yüzü güneş olup günüme doğan….
Sen…
Saklı, karanlık dünyalara itiyor şimdi bakışların
O teneşir taşının üzerinde yatanın ben olduğumu bir bilsen…

Bu diyar çok soğuk….
Canım yanıyor,
üşüyorum…
Ruhum bedenime düşman olmuş….
Kolay değil meleğim…
Azrail azizliğinde,
kıyamet kıvamında gözlerinden düşüyorum….

Yalnızlıklar ülkesinden haberler var,
İnsanlık sahnesinde var olduğum günden bu yana
hiç bu kadar daralmadı kalbim,
Hiç bu kadar sığmaz olmadı varlığım cihana…
Sürükleniyorum iki yanımda dört sadık hizmet kar
Yalnızlıklar ülkesinde bir ben varmışım gibi
Her taraf sessiz, soğuk, boğuk,
Belki bu yüzden yalnızlıklar ülkesi
Burada ne halk var ne kral…
Bir tek ben varım
Burada bile yalnızım…
Sensizim….
İsmi cisminden bi haber,
Tanıdık yüzlerden uzak, taş anıtlar dergahına koyuyorlar şimdi beni,
Yeni mekanımmış burası alışmam lazımmış buna,
İki satır arasında, iki tarih arasına indirgenmişim
Bir varmışım, bir yok muşum…..