Şimdi viran olmuş, şu ıssız bahçede,
Yıkık, dökük harabeye dönmüş bu evde,
İnsanlar yaşıyordu bir zamanlar,
Okurdunuz mutluluğu dost gözlerinde.
Kuş seslerine karışırdı, şen çocuk sesleri,
Güzel bir kadın dolaşırdı, şarkılarla odalarda.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu içtenlik.. bu yaşamışlık.. bu izlenim.. bu doğaya karşı tutku ve doyumsuz sevginin geride bıraktığı hayal kırıklığı... Kahrolası zaman, her saniye bizlere bambaşka oyunlar sergiliyor. Yazarak şair olunmazm ki, duyarak, izleyerek, daha doğrusu görmesini bilerek şair olunur.
Elleriniz dertten, yüreğiniz kederden uzak olsun..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta