Şimdi viran olmuş, şu ıssız bahçede,
Yıkık, dökük harabeye dönmüş bu evde,
İnsanlar yaşıyordu bir zamanlar,
Okurdunuz mutluluğu dost gözlerinde.
Kuş seslerine karışırdı, şen çocuk sesleri,
Güzel bir kadın dolaşırdı, şarkılarla odalarda.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
