Bir var imiş, bir de yokmuş!
Sırtı hep pek, karnı tokmuş.
Keçiler, kuzular varmış!
Dağlar, taşlar hep davarmış.
Gün olmuş ki, sırf avlanmış.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta