Bir varmış bir yokmuş Şiiri - Mikdat Bal

Bir varmış bir yokmuş
İnsalık çokmuş
Saygı gövde idi
Sevgi de kök müş
O sevgi ağacı
Tavanı gökmüş
Dalları kesildi
Yapraklarını
Bir
Bir
Dökmüş
Yapraksız ağacı
Gelen nesiller
Kökünden sökmüş

Eskiden fakirler
Yemeden tokmuş
Şimdi ki zenginler
Malları stokmuş
Çalarlar diye
Herkesten korkmuş
Her sesten ürperir
Her anı şokmuş
Stresten yemez oldular
Nefesleri kokmuş
Sevgi binasının
Etrafı blokmuş
Zenginlerin bundan
Haberi yokmuş
O sevgi binası
Yıkılmış
Çökmüş