harabeler soluyan; kurumuş parmakların dokunduğu ışıklar sönerdi
saç diplerinde kıymık acısı, göz kapaklarına kurşun külçeler asılırdı.
kara bulutlar yağmazdı, analar çocuk doğurmazdı ve toprak çatlaktı.
yıllar önceydi, masal diye başladı; periler,cüceler, prensesler vardı.
yeşil yeşildi. mavi gururluydu.fakat kırmızı haindi, sadece bir ısırık yetti.
siyah giymişti ölüm. yeşil; kahverengi. mavi; grileşti ve prenses yıkıldı kaldı.
bütün masalcılar çırpındı, tavşan, güvercin ağlaştı, karga, baykuş kaçıştı.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta