harabeler soluyan; kurumuş parmakların dokunduğu ışıklar sönerdi
saç diplerinde kıymık acısı, göz kapaklarına kurşun külçeler asılırdı.
kara bulutlar yağmazdı, analar çocuk doğurmazdı ve toprak çatlaktı.
yıllar önceydi, masal diye başladı; periler,cüceler, prensesler vardı.
yeşil yeşildi. mavi gururluydu.fakat kırmızı haindi, sadece bir ısırık yetti.
siyah giymişti ölüm. yeşil; kahverengi. mavi; grileşti ve prenses yıkıldı kaldı.
bütün masalcılar çırpındı, tavşan, güvercin ağlaştı, karga, baykuş kaçıştı.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta