harabeler soluyan; kurumuş parmakların dokunduğu ışıklar sönerdi
saç diplerinde kıymık acısı, göz kapaklarına kurşun külçeler asılırdı.
kara bulutlar yağmazdı, analar çocuk doğurmazdı ve toprak çatlaktı.
yıllar önceydi, masal diye başladı; periler,cüceler, prensesler vardı.
yeşil yeşildi. mavi gururluydu.fakat kırmızı haindi, sadece bir ısırık yetti.
siyah giymişti ölüm. yeşil; kahverengi. mavi; grileşti ve prenses yıkıldı kaldı.
bütün masalcılar çırpındı, tavşan, güvercin ağlaştı, karga, baykuş kaçıştı.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta