Tenimden toprağa doğru,
Bir varmış, bir yârmıș,
Bazen bulanık, bazense duru,
Üstü kül, altı harmıș...
Tıka basa "sen" doluyken,
Içim sadece kendime darmıș!
Avuçlarımda son bahar soğuğu,
Sol yanımda evren yanarmıș...
Kantara vursan ömrümü,
Çoğu gitmiş azı kalmış!
Hayat teninden dinlediğim,
Kimsesiz bir masalmıș!
"Bir yokmuş, bir varmış,
Bir varmış, bir yârmıș... "
Ümit Tiryaki 3
Kayıt Tarihi : 18.4.2018 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!