ne kadar küçüktük bilmem
Ayça,Mihriban ve ben
bir serçe ölüsü bulmuştuk
bizim mahalleden
korkmuş gözlerle, ilk kez
görmüştük ölümü
minicik ve incinmiş
bir beden üzerinden..
''yavru gagası yarı açık
göz kapakları mavimsi
narin boynu usulcacık
düşüvermiş bir yanına
daha öyle sıcacık
yumuşacık ki tüyleri
bir ılık rüzgar esse
uçuverecekmiş gibi''
sonra koşup bir demet nergis
alıp gelmiştik evden
bir kabir yapmıştık ölümüze
hem de en güzelinden
küçücük ellerimizi açıp
uyduruk bir dua etmiştik
ve tıpır tıpır yaşlar
dökülmüştü gözlerimizden
şimdi onca canlar
uçup gitmişken ömrümden
hala canım yanar
bir yavruya,neden?
18.11.2009
Aslıhan Acar PolatKayıt Tarihi : 5.10.2014 00:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslıhan Acar Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/05/bir-varmis-bir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!