Bir Varmış Bin Yok Oldu
Nerden bilirdim birgün seni;
Geri gelmeyecek dünlerime hapsedecegini kaderin...
Sahibi oldugum herseyin gecmişte kalacagini..
Şimdi zaman denilen bir zindanin parmakliklarindan bakiyorum..
Efkarımı sariyorum ayrilik ve aci sarkilarina...
Sersem bir aci var icimde kah beynimde kah kalbimde..
Adini anmaya korkar oldum bu aralar yarinlarin..
Cunku yetmeyecek yarinlar seni unutmaya ..
Ne sitemlerim care olacak bana nede bir baskasi kapatacak bu yarayi...
Sensizde yasanir demistim ya yalanmis onu farkettim..
Sensiz yasamak yerine sectim artik sensizligi yasamayi..
Kimseyi istemem hayalinden baska yanimda..
Ben saldim duslerimi bosluga belki yoruldum belkide son umudum...
Ya tutarim son bir defa ellerini yada uzanir seyreylerim alemi..
Ya gelirsin son bir kere yada ben giderim bilinmeze...
((Pollyanna pateperi & Petery))
Kayıt Tarihi : 4.11.2017 03:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son sayfalari kayıp kitap...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!