BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
Uzunda yaşasan, kısada,
Hayat bir yaprak misali.
Yaşam bir mevsimlik.
Bugün varsan, oh ne güzel.
Yarını düşünme.
Yarına varırsan, ne ala.
Ertesi gün, inşallah.
Bir varmış, bir yokmuş,
Tüm hikâye buymuş.
Kâinat dediğin:
Ateş, hava, su, toprak,
İnsan, hayvan, bitki, tüm mahlûkat.
Çıkış toprak,
Dönüş toprak.
Yaşam rüzgar, ömür önünde bir yaprak.
Bir varmış, bir yokmuş,
Tüm hikâye buymuş.
Ektiğin, biçtiğin,
Biriktirip sakladığın,
İnsan gönlüne işlediğin;
Yoksa bir iyilik,
Varlık, zenginlik;
Bunların hepsi boş yük.
Bir varmış, bir yokmuş,
Tüm hikâye buymuş.
Azap ile ağası,
Köle ile padişahı,
Yan yana yatar.
Başlarında mezar taşı.
Üzerinde ayrık otu.
Ne bir fazla, ne noksan,
Eşit tartı, eşit terazi,
Son mizan.
Bir varmış, bir yokmuş,
Tüm hikâye buymuş.
İbrahim Perçin
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!