Bir Varmış Şiiri - Sadetdin Yüksel

BİR VARMIŞ

Bir varmış bir yokmuş
Hayat gerçekten çok boşmuş
İnsan ömür boyu boşu boşuna çabalayıp durmadan koşmuş
Ecel kapıyı çaldığında gözü bir şey görmez gönlü herşeye tokmuş

Bebek hayata geldiğinde yumuk gözlü tertemiz
Vefatda ise yine gözler yumuk bembeyaz olur betbeniz
Eğer iyi amel yapar insanları severseniz
Cennettir asıl olan yeriniz

Dünyaya geldim geleli devamlı yol alıyorum
Bir gece bir gündüz sayıyorum
Boşa geçen vaktime acıyorum
Soruyorum kendime ben boş boş ne arıyorum

Ağaran dökülen saçlar
Yüzünde yer alan kırışıklıklar
Vücutta başlayan bilinmedik sızılar
İnsan yinede hırsla hayata tutunmaya çabalar

Bırakın artık bu hırsı ihtirası
Ansızın bırakır gidersiniz mirası
Ağlayana bakma çabuk geçer onların yası
Kurtarır onları sadece yapmış oldukları ihlası

Demekki imtihan doğuşta başlar
Devam eder hiç bitmeyen telaşlar
Öldürür insanları haksız savaşlar
Boşa akar gözlerden dökülen yaşlar

Artık silkinip kendine gelme zamanı
Duymadın mı vahiy olanı
Unutma sende hiç namazını
Devamlı zikret seni Yaradanı