gözlerindi hayata bağlayan
gülüşün,yaşama sebebim oldu
bambaşka diyarlara alıp götürdü beni
zaman nasıl geçti anlamadım
bir vardın,bir yok oldun..
hasret kalldım gözlerindeki ışıltıya
hasret kaldım gülüşüne
hatıralar teker teker zihnimde canlanır oldu
yapayalnız kaldım hayatta
yaşama sebebimi elimden aldın
bir vardın,bir yok oldun..
geceler daha uzun gelir oldu
gözlerim boşlukta seni arayıp durdu
sözlerin yankılanırken
ben yine seninle doldum
yüreğim seni arar oldu
gülüşünü anar oldum
bir vardın,bir yok oldun..
Kayıt Tarihi : 28.7.2011 03:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazlı Sultan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/28/bir-vardin-bir-yok-oldun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!