Vurdumduymaz bir dünyada, yaşıyoruz birlikte
Namus doldurulmuş tüfeğe, bekliyoruz tetikte
Sonu gelmez bir öyküde oynuyoruz rolleri,
Belki de biz rüya gördük, uyuyorken beşikte...
Sedat KUMOVA, 92
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
