Bir Uykuluk Kına Vurdum Ellerime...

Ojeli bir neslin sömürülmüş sinir sistemlerine inat,

Ruhumu teskin kılmaya bir uykuluk kına vurdum...

Ateşini alsın diye parmak uçlarımda ki hiddetimin,

Kırmızının ahengine çayımın demini ekledim..

Kırılmasın diye kalbimin tırnakları,

Yoğururken içerisine sevgimi ekledim..

Ne yorgunluk kaldı parmaklarımda aşkın defterini yazacak,

Ne ayaklarımda dermansızlık, ilahi aşkına koşacak..

Kınaladım! Elim ayağım feda yoluna,

Usturam ihram sonrası bir tutam cürüm atacak..

Kına vurdum ellerime,

Çıkmadan çıksın canımdan tenim..

Sana kavuşmakdır ancak,

Tek emelim benim...

Aşknüma Atakan