Ağlayamıyorum...
Ağlamak yasaklı şehir; gözyaşlarım şehre esir... Fakir düşler yüreğimi dağlamış, inanç kendini kahırlara vurmuş, hayat yüzünğ karaya dönmüş, gece ayazı buza kesmiş...
Solgun yüzüm aynadan ibaret değil; benliğim benden geçmiş, elimde değil... Ağlamak yasaklı şehir... Kırılan hayallerden artakalan vurgunda, yokluğuna köle edilen bedenimin sessiz haykırışları bunlar.. Titreyen ellerimin umutsuz çığlıkları göğsümde...
Duyuyor musun?
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta