Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Biliyor musunuz,çok küçük yaşlarda 'toprak yemeyi bırakması için sigara verin eline' demiş doktorun biri bana.
Başlayış o başlayış.Dile kolay 55 yıl dost olmuşuz;birbirimizle özdeşleşmişiz sigarayla.
Ta ki...Geçen yılın 31 Aralık gecesi,saat 23.59'a değin.
Bırakış o bırakış;iki buçuk paket Parlement'e ihanet ederek;onu yarı yolda bırakarak.
Ama o kalleşliği ben yapmasaydım,o bana yapacaktı;bir şekilde yarı yolda bırakacaktı beni.
Şükür ki ben yaşıyorum;o da yaşıyor,görüyorum;konuşmuyoruz saltça.
Evimiz ayrı yolumuz sapa.
Ahtım var ama.Dudağıma son susuş anımda birileri mutlaka onu getirip koymalı!
Abla,
Başka sen de öyle yap.
İtiraf etmeliyim ki uykularıma girip beni kandırmaya kalkışmasına karşın yüz vermiyorum.
İçimi çürüttü benim..
Şiirinizi okurken bir kez daha hesaplaşmak istedim o vefasızla.
Erdemle.Selamlarımla.
Allah yardımcınız olsun Nimet Hanım,
ayrılıkların belki de en zorunu yaşayacaksınız sanırım, dayanın derim...
Demesine derim de, by passlardan, aort anevrzmasından, müteaddit stendlerden sonra, yapabildiğim sadece bu yaz geçirdiğim krizden sonra, günde üç paketten, bir pakete inebilmek oldu.
Bu gerçekten güzel şiirinizi, hem çok beğenerek, hem sizin adınıza sevinerek, hem de imrenerek okudum.
Belki de, anlatımınızdaki rahatlık, biraz da, bu güzel kararınızdan kaynaklanmıştır :))
Şiirininizi de, sizi de gönülden kutluyorum.
Saygımla, sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
harikasın ablacığım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta