Yeni kararlar aldım
bıraktım sigarayı yaygarayı da bırak kalbim
otur sessizce ağla
her şeyle vedalaşmış gibiydik
yeniden başlamalara aralık açık kapılar bırakmamacasına
şimdi daha unutulmuş
daha yalnız hissetsem de
seçmeliyim birinden birini ya ölmeyi yaşarken
ya da ayrılığa katlanmalıyım.
ne oldu aşklara şarkılar neden böyle
söz ediyor ki aşklardan
nadasa yatırılmış gibi
satır aralarında konuşmuştuk
gizlemek istediğimiz
görmezden geldiğimiz gerçeklerden
arslanlar değildik
dişleri sökülen
dişe diş dövüştük
aşk uğruna
sanma yenildik
aşk kazandı yine
biz bir çok şeyi kutsal bilip
uğurlarına
kurban ettik aşkı
kalbimizin kapalı ayinlerinde
kükredik değil mi zaman zaman
çoğu kez şefkatle sevdik
yaladık yalnızlığımızın
tuzlu gözyaşlarını
yanıcı
yakıcıydı
korktuk alevlenmelerinden
şimdi ikimiz de bir unutuşun
bozkırlara düşen gölgesiyiz
kandillerin soluk ışıltısıyla
sen
ve ben
ve ben
ve sen
dünyanın bilinmez hangi yöresinden geçen
yolları bir noktada kesişen
iki
nida işaretiyiz
adı ne olursa olsun güzeldi
13/Kasım/2012/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 13.11.2012 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşk'tan olsun ölümüm! ölürsem öleceksem aşk'tan aşk'ından öleyim iyiliğin... hep öleceğim son nefesime kadar öleceğim seve seve... iki ayrılığa birden dayanır mısın kalbim bilmem hanginiz içimi böyle zehir zıkkım eden. daha dudaklarıma bile sürmeden
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/13/bir-unutussa-da-bos-ver-kalbim-olecegiz-seve-seve.jpg)
Biliyor musunuz,çok küçük yaşlarda 'toprak yemeyi bırakması için sigara verin eline' demiş doktorun biri bana.
Başlayış o başlayış.Dile kolay 55 yıl dost olmuşuz;birbirimizle özdeşleşmişiz sigarayla.
Ta ki...Geçen yılın 31 Aralık gecesi,saat 23.59'a değin.
Bırakış o bırakış;iki buçuk paket Parlement'e ihanet ederek;onu yarı yolda bırakarak.
Ama o kalleşliği ben yapmasaydım,o bana yapacaktı;bir şekilde yarı yolda bırakacaktı beni.
Şükür ki ben yaşıyorum;o da yaşıyor,görüyorum;konuşmuyoruz saltça.
Evimiz ayrı yolumuz sapa.
Ahtım var ama.Dudağıma son susuş anımda birileri mutlaka onu getirip koymalı!
Abla,
Başka sen de öyle yap.
İtiraf etmeliyim ki uykularıma girip beni kandırmaya kalkışmasına karşın yüz vermiyorum.
İçimi çürüttü benim..
Şiirinizi okurken bir kez daha hesaplaşmak istedim o vefasızla.
Erdemle.Selamlarımla.
ayrılıkların belki de en zorunu yaşayacaksınız sanırım, dayanın derim...
Demesine derim de, by passlardan, aort anevrzmasından, müteaddit stendlerden sonra, yapabildiğim sadece bu yaz geçirdiğim krizden sonra, günde üç paketten, bir pakete inebilmek oldu.
Bu gerçekten güzel şiirinizi, hem çok beğenerek, hem sizin adınıza sevinerek, hem de imrenerek okudum.
Belki de, anlatımınızdaki rahatlık, biraz da, bu güzel kararınızdan kaynaklanmıştır :))
Şiirininizi de, sizi de gönülden kutluyorum.
Saygımla, sevgimle efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (3)