Bir umuttu yaşamak
Ne buluttu, nede yağmur,
Ne serin esen rüzgar, nede bereketli toprak
Esti dokunmadı tenime,
Yağdı ıslatmadı saçlarımı
Göz pinarlarıma dokundu.
Yürüdüm yol nereye götürdü ise, Oturası bir taş bulamadan yürüdüm.
Uyudum ne kadar izin verdi ise !
Rüyama dokunan perim yeniden düşlerime geldi.
Umudu verdi
Uyandım.
Ölüm yok sana, yaşa dedi, o sevinci verdi.
Dirildim, güldüm, yürüdüm
Düşümde bana dal uzattı, kırarım dedim
Tutun dedi.
Yağmur olmasamda sen ıslan,
Güneş olmasamda sen ısın
dedi,
Ekmesemde hasat et.
Bir yanda uzakdan yanan bir mum,
bir yanda onu söndürecek rüzgar
Düşlerime dönsem, koşmasın dedi peri,
Uyan ve yaşa dedi.
Hepsine baktım tepesüm ettim.
Dalına yoluna mumuna rüzgarına iki laf ettim, işittimi bilmem!
Yol verdim gitti.
Kahve ver içem,
Kahve var içem,
Kahvem var içem
Günaydın dedim hayata
Herkese kendime
Temmuz 05 2019
Saime Küçük
Saime Kucuk
Kayıt Tarihi : 12.6.2021 23:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kanser tedavimden 5 yil sonrası gelen şiir. Temmuz 05 2019

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!