Bir Umutla Bakmıştım Şiiri - Kemal Berk

Bir umutla bakmış,
Bir umutla el uzattım sizlere.
Ne gören oldu, ne de sesimi duyan.
Ölüyorum diyorum ulan, ölüyorum
Onlar bana ne diyor baksana
Dur bekle, hele bir resmini çekelim
Bakıyor çektiği resme,
Aaaa ne de güzel resim deyip gülmezler mi?
Kimileri, bu resme küfür ediyor
Kimilerin yetmedi dövmesi, bir de sopayla peşimde koşar
Tam kurtuldum derken, birde avaz avaz sövdüler
Çaresizce havada kalan ellerim
Kapanırken kararmış gözlerim
Susmakta kaldı işte o an dillerim
Kalmadı söyleyecek bir cümle sözlerim
Çaresizlerin ağlayanların halini öğrendim o an
Çöküp kaldım olduğum yere
Sanma ki sadece gözyaşı akıtan benim.
Sen daha dün ağlarken, acı acı feryat ederken
Yanında ben vardım, ben.
Yüz üstü yatıp ağlarken
Üç beş dostun vardı yanında
Şimdi mi, çevirmiş hep deyyuslar çevreni senin
Unutma sakın
Yarında bir başkalar da feryat edecek, şimdi beni görmeyenler
Bunu böyle bilsin herkes
Şimdi boğazım sıkılırken siz seyredin
Yeni dostlarınızla güller atın
Ben mi?
Son bir nefesde hık edecek bir sesim kaldı
Belki de artık herkese veda ederim,
Sahte dostlar ise şimdi daha rahat gülecek
Birde zilleri takıp horonları tepecek
Yalanmış söylediğin sevgi sözlerin
Unutma
Sen çaldıklarınla zenginliğini sürdür
Ben yüreğimde olanlarla
Yürek de olmayan sevgilerden ise sen fakirsin
Sen dışarı da değil.
Bir defada şu evdekilerle gül
Gülebilir sen

Kemal'eren/Kemal Berk.